Niby czemu ? Każdy kto nie jest ślepy...albo głupi...by cię zauważył.

Heh, właśnie mi też chodziło o zwrócenie uwagi, moja droga. *Wypił kieliszek wina*
Podwójne 'właśnie' nie jest potrzebne . S

Nic się nie stało Saro. *Odstawił kieliszek*

*Kiedy kelner odszedł, dziewczyna z irytacją przycisnęła dłoń do uszu. Wszyscy zgromadzeni rozmawiali cicho, bardziej sycząc niż szepczą, ta o dziwo, jeszcze lepiej trafiało do jej czułych uszu.* Rozpoznajesz tu jakieś wampiry San? *spytała starając się skupić na czymś myśli*

Ta...*zerknęła z ukosa na dziewczynę* Widać, że Wampir. Klasyczny przykład napuszonego ważniaka o minie, znudzonego światem ideału. *przez chwilę jakiś krzywy grymas przeszedł po smukłej buzi Alizon, lecz po chwili powrócił zadziorny uśmieszek.* Ooo! Niosą nasze jedzenie. *znów posłała kelnerowi czarujący uśmiech, nienaturalnie zaostrzonych zębów i zniżyła się do San* Wiesz, to może dziwne, ale w życiu, no oprócz tego co mnie zmienił, nie widziałam Wilkołaka. *westchnęła wydymając lekko usta, niczym zrezygnowane dziecko* Szczerze mówiąc to jeden z powodów dlaczego przybyłam w te okolice. Znalazlam nawet teren, co podobno należy do Wilkołaków. Ale jest opustoszały. *rozłożyła ręce*

Hmmm..*oparła głowę na ręce i poczęła żuć swoje mięsne danie, marszcząc brwi* Wampiry to w ogóle niezłe.. eee... bez urazy San. Ty jesteś akurat spoko.  *wyszczerzyła się* A w ogóle to jak stałaś się Wampirem? Dawno to było?

*niby to wciąż sympatycznie się uśmiechając, Alizon zlustrowała Snagre spojrzeniem* Aha. *odparła krótko i odkroiła sobie kolejny kawałek mięsiwa. Pewnie ciekawie wyglądałoby dla normalnej osoby patrzenie jak pozornie szczupła młoda dziewczyna pochłania sporą przyżądzoną wołowinę* Planujesz jakieś większe kontaktowanie się z tymi Wampirami? *spytała jakby od niechcenia*

Al.. Wydaje mi się, że Sangre już zwracała Ci na to uwagę.. S

Cóż.. czy chciałabyś przyłączyć się do jednego z klanów, podporządkować się jakimś ich zasadom, zawiązać więzi przyaźni, czy coś do tego zbliżonego. *wzruszyła ramionami*